سفارش تبلیغ
صبا ویژن
بهار 1385 - آموزش 11




خیری در زندگانی نیست مگر برای دو کس : دانشمندی پیروی شده یا شنونده ای فراگیرنده . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله] پارسی بلاگ، پیشرفته ترین سیستم مدیریت وبلاگ
اوقات شرعی
کل بازدیدها:31456 .:. بازدید امروز:10
موضوعات وبلاگ

لینک به لوگوی من
بهار 1385 - آموزش 11

دوستان من

جستجو در متن وبلاگ

جستجو:

اشتراک در خبرنامه
 

آرشیو

آهنگ وبلاگ

وضعیت من در یاهو
  • Proxy Server چیست ؟ نویسنده: مرتضی 11
    سه شنبه 85/2/5 ساعت 8:0 صبح
    منبع : http://www.sgnec.net

    Proxy Server نرم افزاری است که در یک شبکه حد واسط بین اینترنت و کاربران واقع می شود. فلسفه ایجاد Proxy Server قراردادن یک خط اینترنت در اختیار تعداد بیش از یک نفر استفاده کننده در یک شبکه بوده است ولی بعدها امکانات و قابلیتهایی به Proxy Server افزوده شد که کاربرد آن را فراتر از به اشتراک نهادن خطوط اینترنت کرد . بطور کلی Proxy Server ها در چند مورد کلی استفاده می شوند .

    یک کاربرد Proxy Server ها ، همان به اشتراک گذاشتن یک خط اینترنت برای چند کاربر است که باعث کاهش هزینه و کنترل کاربران و همچنین ایجاد امنیت بیشتر می شود . کاربرد دوم Proxy Serverها ، در سایتهای اینترنتی به عنوان Firewall می باشد . کاربرد سوم که امروزه از آن بسیار استفاده می شود ، Caching اطلاعات است . با توجه به گران بودن هزینه استفاده از اینترنت و محدود بودن پهنای باند ارتباطی برای ارسال و دریافت اطلاعات ، معمولا" نمی توان به اطلاعات مورد نظر در زمان کم و با سرعت مطلوب دست یافت . امکان Caching اطلاعات ، برای کمک به رفع این مشکل در نظر گرفته شده است . Proxy Server ، سایتهایی را که بیشتر به آنها مراجعه می شود را دریک حافظه جداگانه نگاه می دارد. به این ترتیب برای مراجعه مجدد به آنها نیازی به ارتباط از طریق اینترنت نیست بلکه به همان حافظه مخصوص رجوع خواهد شد .

    این امر باعث می گردد از یک طرف زمان دسترسی به اطلاعات کمتر شده و از سوی دیگر چون اطلاعات از اینترنت دریافت نمی شود ، پهنای باند محدود موجود با اطلاعات تکراری اشغال نشود . بخصوص آنکه معمولا" تغییرات در یک Website محدود به یک یا دو صفحه می باشد و گرفتن اطلاعات از اینترنت بدون Caching به معنای گرفتن کل سایت می باشد حال آنکه با استفاده از Proxy Server و امکان Caching اطلاعات ، میتوان تنها صفحات تغییر کرده را دریافت کرد .



    ویژگیهای Proxy Server

    ویژگی اول : با استفاده از Proxy Server می توان از اکثر پروتکلهای موجود در شبکه های محلی در محدوده نرم افزارهای کاربردی در شبکه های LAN مرتبط با اینترنت استفاده کرد .

    Proxy Server پروتکلهای پر کاربرد شبکه های محلی مانند IPX/SPX (مورد استفاده در شبکه های ناول) ، NETBEUI (مورد استفاده در شبکه های LAN با تعداد کاربران کم) و TCP/IP (مورد استفاده در شبکه های Intranet) را پشتیبانی می کند. با این ترتیب برای اینکه بتوان از یک نرم افزار کاربردی شبکه LAN که مثلا" با پروتکل IPX/SPX روی ناول نوشته شده ، روی اینترنت استفاده کرد نیازی نیست که قسمتهای مربوط به ارتباط با شبکه که از Function Call های API استفاده کرده را به Function Call های TCP/IP تغییر داد بلکه Proxy Server خود این تغییرات را انجام داده و می توان به راحتی از نرم افزاری که تا کنون تحت یک شبکه LAN با ناول کار می کرده است را در شبکه ای که مستقیما" به اینترنت متصل است ، استفاده کرد .

    همین ویژگی درباره سرویسهای اینترنت مانند , FTP , Telnet , Gopher , IRC RealAudio , Pop3 و . . . وجود دارد . به این معنا که هنگام پیاده سازی برنامه با یک سرویس یا پروتکل خاص ، محدودیتی نبوده و کدی در برنامه برای ایجاد هماهنگی نوشته نمی شود .



    ویژگی دوم : با Cache کردن اطلاعاتی که بیشتر استفاده می شوند و با بروز نگاه داشتن آنها ، قابلیت سرویسهای اینترنت نمایان تر شده و مقدار قابل توجهی در پهنای باند ارتباطی صرفه جویی می گردد.



    ویژگی سوم : Proxy Server امکانات ویژه ای برای ایجاد امنیت در شبکه دارد . معمولا" در شبکه ها دو دسته امنیت اطلاعاتی مد نظر است . یکی آنکه همه کاربران شبکه نتوانند از همه سایتها استفاده کنند و دیگر آنکه هر کسی نتواند از روی اینترنت به اطلاعات شبکه دسترسی پیدا کند . با استفاده ازProxy Server نیازی نیست که هر Client بطور مستقیم به اینترنت وصل شود در ضمن از دسترسی غیرمجاز به شبکه داخلی جلوگیری می شود . همچنین می توان با استفاده از SSL (Secure Sockets Layers) امکان رمز کردن داده ها را نیز فراهم آورد.



    ویژگی چهارم : Proxy Server بعنوان نرم افزاری که می تواند با سیستم عامل شما مجتمع شود و همچنین با IIS (Internet Information Server) سازگار می باشد، استفاده می گردد.



    خدمات Proxy Server

    Proxy Server سه سرویس در اختیار کاربران خود قرار می دهد:

    1-Web Proxy Service : این سرویس برای Web Publishing یا همان ایجاد Web Site های مختلف درشبکه LAN مفید می باشد . برای این منظور قابلیت مهم Reverse Proxing در نظر گرفته شده است . Reverse Proxing امکان شبیه سازی محیط اینترنت درمحیط داخل می باشد. به این ترتیب فرد بدون ایجاد ارتباط فیزیکی با اینترنت می تواند برنامه خود را همچنان که در محیط اینترنت عمل خواهد کرد، تست کرده و مورد استفاده قرا دهد. این قابلیت در بالا بردن سرعت و کاهش هزینه تولید نرم افزارهای کاربردی تحت اینترنت موثر است.

    2-Winsock Proxy Service : منظور، امکان استفاده از API Callهای Winsock در Windows است . در Windows ، Function Call های مورد استفاده در سرویسهای اینترنت مانند Telnet ، FTP ، Gopher و . . . ، تحت عنوان Winsock Protocols معرفی شده اند. در حقیقت برای استفاده از این سرویسها در نرم افزارهای کاربردی نیازی نیست که برنامه نویس چگونگی استفاده از این سرویسها را پیش بینی کند.

    3-Socks Proxy Service : این سرویس، سرویس Socks 4.3a را پشتیبانی می کند که در واقع زیر مجموعه ای از Winsock می باشد و امکان استفاده از Http 1.02 و بالاتر را فراهم می کند. به این ترتیب می توان در طراحی Website خارج از Firewall ، Security ایجاد کرد.



    معیارهای موثر در انتخاب Proxy Server

    1- سخت افزار مورد نیاز : برای هر چه بهتر شدن توانمندیهای Proxy Server ، باید سخت افزار آن توانایی تحمل بار مورد انتظار را داشته باشد .

    2- نوع رسانه فیزیکی برای ارتباط با اینترنت : راه حلهای مختلفی برای اتصال به شبکه اینترنت وجود دارد . ساده ترین راه ، استفاده از مودم و خطوط آنالوگ می باشد . راه دیگر استفاده از ISDN و خطوط دیجیتال است که هم احتیاج به تبدیل اطلاعات از آنالوگ به دیجیتال و برعکس در ارسال و دریافت اطلاعات ندارد و هم از سرعت بالاتری برخوردار است . روش دیگر استفاده از خط های T1/E1 با ظرفیت انتقال گیگا بایت می باشد .

    پیشنهاد می شود که در شبکه های با کمتر از 250 کاربر از ISDN و از 250 کاربر به بالا از T1/E1 استفاده شود . ( البته در ایران به علت عدم وجود خطوط ISDN و کمبود خطوط T1/E1 این استانداردها کمتر قابل پیاده سازی هستند. )
    3- هزینه ارتباط با اینترنت : دو عامل موثر در هزینه اتصال به اینترنت ، پهنای باند و مانایی ارتباط می باشد . هر چه مرورگرهای اینترنتی بیشتر و زمان استفاده بیشتر باشد ، هزینه بالاتر خواهد بود . با توجه به اینکه Proxy Server می تواند با Caching اطلاعات این موارد را بهبود بخشد ، بررسی این عامل می تواند در تعیین تعداد Proxy های مورد استفاده موثر باشد .

    4- نوع و نحوه مدیریت سایت : این عامل نیز در تعیین تعداد Proxyها موثر است . مثلا" اگر در شبکه ای مشکل راهبری وجود داشته باشد ، با اضافه کردن تعداد Proxyها ، مشکل راهبری نیز بیشتر خواهد شد .

    5- پروتکل های مورد استفاده : Proxy Server ها معمولا" از پروتکلهای TCP/IP و یا IPX/SPX برای ارتباط با Client ها استفاده می کنند . بنابراین برای استفاده از Proxy باید یکی از این پروتکل ها را در شبکه استفاده کرد .

    پیشنهاد می شود در شبکه های کوچک با توجه به تعداد کاربرها Proxy Server و Web Server روی یک کامپیوتر تعبیه شوند و در شبکه های متوسط یا بزرگ تعدادserver Proxyها بیش از یکی باشد .

    آموزش اینترنت نظرات دیگران ( )

  • آشنایی با Netstat نویسنده: مرتضی 11
    دوشنبه 85/2/4 ساعت 8:0 صبح
    این دستور که با سویچ های دیگری هم استفاده میشه یکی از دستورایی هست که همه هکر ها اول باهاش آشنا میشن.که با تایپ این دستور شما متوجه آی پی سیستمها و پورتهایی که با آنها در ارتباط هستید میشوید و مشاهده میکنید که چه پورتهایی Listening و یا Established هستن این باعث میشود اگر پورتی مخصوص یک تروجن مثل 27374 که پورت اصلی Sub7 هست در سیستم شما باز بود شما متوجه این پورت باز بروی سیستمتان بشوید. اگر در قسمت Foreign Address هم یک آی پی بوسیله پورتی به سیستم شما وصل بود شما به سرعت متوجه می شوید که یک نفر با آن آیپی در سیستم شماست ، پس این راهیست که متوجه گردید سیستمتان آسیب پذیر است یا نه ، برای مثال من با تایپ دستور Netstat در Ms-Dos پس از اتصال به اینتر نت نتایج زیر را گرفتم :
    C:\WINDOWS>netstat
    Active Connections
    Proto Local Address Foreign Address State
    TCP Midia:1454 cs33.msg.sc5.yahoo.com:5050 ESTABLISHED
    TCP Midia:1488 63.123.44.222:80 ESTABLISHED
    TCP Midia:1491 opi1.vip.sc5.yahoo.com:80 TIME_WAIُT
    TCP Midia:1497 64.187.54.23:80 ESTABLISHED
    TCP Midia:1498 64.187.54.23:80 ESTABLISHED

    همانطور که ملاحظه میکنید این دستور گاهی اوقات اسم صاحب سیستم کلاینتی که شما با آن در ارتباط هستید را نیز میدهد و چون اینجا من با کسی در PM نبودم اسم کسی را نمیبینید ولی اگر کسی با من چت کند و دستور Netstat را اجرا کند اسم را میبیند و متوجه میشود کهMidia صاحب آن سیستم کلاینتی می باشدکه در حال چت کردن با آن است و همچنین در این قسمت مشخص است که من با پورت 5050 با یاهو مسنجر ارتباط برقرار کرده ام و نیز نتایجی که در زیر Local Address مشخص است اطلاعاتی درباره خود من می باشد . و نتایجی که در Foreign Address بدست میاد مشخص میکند که ما با چه سرور یا کلاینتی در ارتباط هستیم . که در سطر پنجم مثال بالا یعنی 63.123.44.222:80 آیپی سایت یاهو میباشد و مشخص میکند که من در سایت یاهو بوده و به وسیله پورت 80 که پورت Http میباشد با این وب سرور ارتباط برقرار کرده ام و در قسمت Status هم مشخص میشود که شما با چه پورتهایی Established هستید یعنی ارتباط برقرار کرده و وصل هستید و چه پورتهایی Listening یا منتظر Request و در حال شنیدن می باشید ، بنابراین با دستور Netstat می شود یک عمل مانیتورینگ از تمام آیپی ها - پورتها و ماشینهایی که شما با آنها در ارتباط هستید گرفت .

    دستور Netstat/? :
    Help برنامه Netstat را معرفی میکند و سویچ های که ازش میتوان استفاده کرد و در مقابل هر سویچ در مورد کار آن توضیح مختصری میدهد.

    دستور Netstat -n :

    با این دستور میتوان آیپی و پورت سیستمی که شما با آن در ارتباط هستید را بدست آورد .
    برای مثال وقتی شما با یک نفر در یاهو مسنجر چت میکنید پورت ۵۰۵۰ روی سیستم open هست چون یاهو از پورت ۵۰۵۰ استفاده میکند پس با تایپ netstat -n خواهید داشت:
    Active Connections
    Proto Local Address Foreign Address State
    TCP 217.219.223.21:1425 216.136.175.226:5050 TIME_WAIT
    TCP 217.219.223.21:1431 64.242.248.15:80 ESTABLISHED
    TCP 217.219.223.21:1437 217.219.223.38:5101 ESTABLISHED

    همانطور که ملاحظه میکنید من در این لحظه با آیپی 217.219.223.38 در حال چت کردن بودم که اشتراکش هم از رایان روش بوده (مثل خودم)و آی پی خود نیز پروتکلی که ما بوسیله آن با یک سیستم ارتباط برقرار کردیم Proto مشخص میشود در قسمت Local Address من هم TCPارتباط برقرار شده است.

    دستور Netstat -na :

    با تایپ کردن این دستور در MS-DOS Prompt تمام پورتهایی که داده ها و بسته ها را میفرستند مشخص میشود ، نشان " na " در تمام دستورات به معنی نمایش همه پورتها و لیست کردن آدرسهای شبکه و شماره فرمها در یک قالب عددی می باشد ، برای مثال من با تایپ این فرمان در MS-DOS این نتایج را گرفتم :

    C:\WINDOWS>netstat -na
    Active Connections
    Proto Local Address Foreign Address State
    TCP 0.0.0.0:1954 0.0.0.0:0 LISTENING
    TCP 0.0.0.0:5101 0.0.0.0:0 LISTENING
    TCP 217.219.223.21:1954 207.46.106.21:1863 ESTABLISHED
    TCP 217.219.223.21:1971 216.136.225.36:5050 ESTABLISHED
    TCP 217.219.223.21:2031 63.121.106.74:80 TIME_WAIT
    TCP 127.0.0.1:1025 0.0.0.0:0 LISTENING
    *:* UDP 0.0.0.0:1958
    *:* UDP 64.110.148.59:9
    *:* UDP 64.110.148.59:137
    *:* UDP 64.110.148.59:138

    خب میبینید که پورتهای باز روی سیستم من لیست شده است. مثل 1954-1971-2031

    دستور Netstat -a :
    این دستور نیز مثل دستور Netstat -an یا -na عمل میکنه فقط فرقش در اینه که این دستور پورتها را با معادل اسمیشان نشان میدهد ، برای مثال پورت 139 را با معادل اسمیش یعنی Netbios نشان میدهد و همچنین مانند دستور Netstat اسم صاحب سیستم را پرینت میکند .(این دستور برای تست کردن نقطه ضعفها و پورتهای باز در سیستم های خودمان بسیار مفید میباشد و اگر سیستم آلوده به تروجن بود میشود از این دستورها و کلاً برنامه Netstat این موضوع را فهمید ، پس آنهایی که سوال میکنند ما چگونه بفهمیم سیستم خودمان آلوده به تروجن هست یا نه ، استفاده از این دستور و کلاً دستورات Netstat میتواند خیلی به آنها کمک کند )

    دستور Netstat -p xxx :
    منظور از xxx یعنی آن پروتکلی که شما در نظر دارید که میتواند TCP و UDP باشد.

    دستور Netstat -e :
    این دستور نیز یکی از دستورات Netstat است که آماری از ارتباطها و بسته ها و شماره های ارسال و ذخیره بسته ها و داده ها را نشان میدهد .(این دستور بیشتر برای ویندوزهای 98 , me و همینطور مودمهایی که آمار بسته ها را نمیدهند خوب

    و مفید است چون در ویندوز 2000 – XP- قسمتی از این آمار براحتی در اختیار User قرار میگیرد ، و شما میتونید با استفاده از این دستور ترافیک ISP و شبکه را ببینید و همینطور برنامه هایی که در حال دانلود هستسد را چک کنید و یا اگر بسته ای در ارسالش مشکلی پیش بیاد میتوانید در قسمت Errors مشاهده کنید ، ...)

    دستور Netstat -r :
    این دستور توسط کاربران معمولی اینترنت زیاد بکار گرفته نمیشود چون درک بعضی از گزینه هاش برای کاربران عادی دشوار ، بحرحال این دستور جزییات دقیقی مثل آدرس Gateway - Interface Metric -Netmask , ... درباره آدرس آی پی شما در شبکه میدهد ، همچنین در ویندوزهای8 9 - ME کار دستور Netstat -a را هم انجام میدهد .

    آموزش اینترنت نظرات دیگران ( )

  • آشنایی با TelNet نویسنده: مرتضی 11
    یکشنبه 85/2/3 ساعت 8:0 صبح
    Telnet در اصل پروتکلی است که برای login و استفاده از یک کامپیوتر دیگر به کار می رود. روش اجرای Telnet در لینوکس یا انواع دیگر Unix و نیز ویندوز 2000 تا حد خیلی زیادی شبیه چیزی است که ما گفتیم. برای آشنایی بیشتر با telnet و گرفتن جواب دقیقتر سوالات بالا روی مـــن کلیک کنید که به یک میزبان واقعی Telnet شما را متصل می کند که می توانید به رایگان عضو شوید و از خدمات آن استفاده کنید. خواهید دید که لینک فوق در حقیقت Hyper Terminal را باز می کند. در حقیقت هم اگر به درون Hyper Terminal بروید می توانید در قسمت برقراری تماس با انتخاب TCP/IP مستقیما از آن به عنوان Telnet استفاده کنید. اما اینکه Telnet در هک چه نقشی داره و چه فایده ای داره کلاً رو از زبان "کارولین مینل" برایتان می نویسم: "فقط با یک سرویسگیر Telnet [مثل همین Telnet خودمون در ویندوز] شما می توانید:
    · ایمیل بفرستید.
    · سورس (متن برنامه) سایتها را بخوانید.
    · به میزبانهای وب ورودیهای غیر منتظره بفرستید که می تواند سبب دریافت پاسخهای شگفت انگیز و گاهی غیر قانونی شود.
    · به بسیاری از دیگر سرویسهای کامپیوترهای میزبان وب ورودی دلخواه خود را بدهید.
    · در سرویسهایی که میزبانها، روترها و حتی کامپیوترهای شخصی مردم در منزلشان در اختیار شما می گذارند کاوش و جستجو کنید."

    تلنت کردن معمولا اولین کاری است که یک هکر برای هک کردن یک سایت انجام میدهد، زیرا بعضی از پورتها در صورت بسته نبودن روی آن سرور، معمولا حاوی اطلاعات بسیار مهمی هستند.(به همین دلیل ما باید اول پورتها رو چک کنیم بعد telnet چون اگر پورتی که ما بهش telnet میکنیم close باشه دستور اجرا نمیشه)

    موضوع مهمی که یک نفوذ گر واقعی به آن توجه می کند در سه اصل خلاصه شده است :

    ۱- او هیچگاه سعی در استفاده از برنامه هایی که دیگران نوشته اند نمی کند ... »البته ممکن است تعدادی از هکر ها باشند که با استفاده از تروجان ها یا Back doors ها به این کار بیپردازند و فقط خود را با این مباحث ساده درگیر کنند.

    2- معمولا از به کارگیری برنامه های گرافیکی که حتی خود طراحی کرده اند نفرت دارند و فقط در دنیای سیاه و سفید msdos-prompt برای خود حکومت تشکیل میدهند.(در اصل از استفاده نرم افزار برای هک نفرت دارند)

    3- موضوع سوم و اساسی این است که فقط یک چیز را در دنیا میشناسند و آن هم تایپ کردن است.تایپ در صفحه سیاه و سفید command prompt .

    در ویندوز XP، یکی از بهترین ابزارهایی که در دست شماست، همان صفحه مشکی Command prompt است. در ویندوز XP دو نوع DOS وجود دارد. یکی cmd.exe و دیگری command.com که cmd.exe برای کارهای ما مناسبتر است و کلیک روی دگمه Start و انتخاب All programs و انتخاب Accessories و سپس کلیک روی Command prompt نیز همین را باز خواهد کرد. (راه مناسبتر: دگمه ویندوز کیبورد را به همراه حرف R فشار دهید، تایپ کنید cmd و Enter کیبورد را فشار دهید). تایپ کردن Help و فشردن Enter لیستی از دستورات را برای شما به نمایش در می آورد که متاسفانه دستورهای مناسب برای هک را از قلم انداخته است. (ناگفته نماند که Help ویندوزXP اگر بدانید که در کجای آن به دنبال چه بگردید نسبتاً کامل است). از جمله مهمترین این دستورها می توان به دستورات زیر اشاره کرد:
    TCP/IP command: telnet, netstat, nslookup, tracert, ping, ftp
    NetBIOS commands: nbtstat, net use, net view, net localgroup (و چند دستور دیگر)
    در این شماره، برای اینکه هم کمی با telnet (که به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای هک مطرح بوده و هست) آشنا شوید هم از موضوعی شروع کرده باشیم که ملموس و جذاب باشد، فرستادن ایمیل از طرف هرکسی به هرکسی با telnet را آموزش می دهیم (من هم می دونم که راههای آسونتری برای این کار هست و راحتترین راهش استفاده از Outlook مایکروسافت است، اما مطمئنم از دیدن پشت صحنه نمایش فرستادن ایمیل لذت خواهید برد). قبل از هر چیز بگم که telnet کردن به خودی خود جرم نیست و استفاده از telnet برای فرستادن یا گرفتن ایمیل نه ضرری برای شما دارد و نه میزبان. اما شما این حق را ندارید که از طرف کسی به کس دیگر ایمیل بزنید مگر با اجازه آنها.اول وارد صفحه سیاه خط فرمان شوید (مراحل نوشته شده در بالا)، حالا می خواهیم از دستور telnet استفاده کنیم: telnet target port به جای target آدرس سایت یا کامپیوتر و به جای port باید آدرس پورت را وارد کنید. در مثال این شماره با فرستادن ایمیل (smtp) سروکار داریم که پورت آن 25 است و آدرس نیز آدرس یک سرور ایمیل باید باشد. به عنوان مثال telnet mail.hamsafar.com 25 را خواهیم داشت. همسفر، وب سایت من که عضویت در آن را به شما توصیه می کنم، فقط یک مثال است و شما می توانید از هر آدرس مشابهی استفاده کنید. جوابی دریافت خواهید کرد که معمولا شامل نام میزبان ایمیل است. حالا وقت سلام کردن با دستور helo است (دستور ehlo هم داریم که می توانید امتحانش کنید). بهتر است جلوی helo آدرس ایمیل فرستنده را درج نمایید.


    با گرفتن جواب سلام، برای فرستادن ایمیل از دستور mail استفاده می کنیم:mail from
    leyli@masalan-ye-sity.com بعد از گرفتن OK حالا گیرنده را معرفی می کنیم: rcpt to: majnoon@hamsafar.com این بار بعد از گرفتن OK دستور data را تایپ و Enter کنید. توجه کنید که میزبان به شما می گوید وقتی کارتان تمام شد . بزنید که این یعنی زدن یک Enter، تایپ کردن یک نقطه و دوباره زدن Enter. حالا وقت وارد کردن Subject، to و from و سپس زدن دو Enter و وارد کردن متن ایمیل و سپس زدن Enter، تایپ کردن نقطه و زدن Enter دوم است. در عکس بالا فقط Subject وارد شده است. نمونه کاملتری که شامل To و From می باشد به صورت زیر است:

    data
    354 ok, send it; end with .
    From:
    Leyli@masalan-ye-sity.com
    To:
    Majnoon@hamsafar.com
    Subject: Salam!

    In email faghat be ghasde azmayesh ferestade shode ast.
    Rooze khooby dashte bashid
    .
    250 Message queued

    به تفاوت این دو مورد در عکس زیر توجه کنید:

    توجه کنید که همسفر فقط به شما اجازه خواهد داد به آدرسهایی که به hamsafar.com ختم می شوند ایمیل بزنید. اگر تمایل به خرید ایمیل روی همسفر (webmail & pop3) را دارید، با ما به آدرس
    sales@hamsafar.com مکاتبه کنید. اما دستوراتی که گفته شد روی هر میزبانی کار خواهد کرد. به احتمال زیاد جایی که از آن اینترنت گرفته اید اگر درخواست ایمیل POP3 از آنها بکنید به رایگان به شما خواهند داد و شما آدرسی که به عنوان SMTP یا Outgoing server از آنها دریافت می کنید را به جای mail.hamsafar.com خواهید نوشت. در هر صورت شما این اجازه را دارید که با روش فوق با من به آدرس ehssanr@hamsafar.com مکاتبه کنید و به این شکل روش را آزمایش کنید. به یاری خدا در شماره آینده با آموزش نحوه نصب و استفاده از میزبان SMTP خود ویندوز XP، خواهید آموخت که چگونه بی نیاز از هر SMTP ایمیل بفرستید.
    حالا که به اینجا رسیدیم امیدوارم این سه سوال برای شما پیش آمده باشد که اگر جوابشان را هم می دانستید که هیچ وگرنه ما به آنها جواب مختصر و مفید خواهیم داد. اگر هم هیچ سوالی برایتان پیش نیامده این قسمت را باز هم به دقت بخوانید چرا که مهمترین مفاهیم را به سادگی توضیح داده ایم. باز هم تاکید می کنم که این سه سوال و پاسخ آنها را با دقت بخوانید و بفهمید.
    چند نکته مهم :
    سوال : اسم Target که در قالب Telnet target port مطرح کردیم چیست و چرا برخی به جای آن 4 تا عدد می زنند؟
    پاسخ: هر کامپیوتر روی اینترنت با 4 عدد بین 0 تا 255 که با نقطه از هم جدا می شوند مشخص می شود. در XP برای فهمیدن IP خود کافی است که روی مانیتورهای نشاندهنده اتصال شما به اینترنت دابل کلیک کنید و از بالای پنجره ظاهر شده با انتخاب قسمت جزئیات (Details) آدرس IP خود را خواهید دید.(برای کسانی که ویندوز قدیمی دارند معمولا یک راه مناسب تایپ کردن winipcfg در پنجره Run و فشردن Enter است). حال وقتی که کسی یک Domain ثبت می کند، در واقع روی این عددها یک اسم می گذارد. این کار دو فایده اساسی دارد. یکی اینکه اگر عدد فرد به هر دلیل عوض شود لازم نیست دوباره به همه خبر دهد و دلیل دیگر آن این است که اسم ساده تر به خاطر سپرده می شود و احتمال اشتباه در آن کمتر است. همانطور که می بینید تشبیه IP به شماره تلفن تا حدی به فهم آن کمک خواهد کرد. در اینجا قصد نداریم وارد بحث دقیق IP بشویم اما دو عدد اول IP حتما به اینکه از کجا اینترنت دارید مربوط است و به طور تئوری با داشتن IP شما می توان مکان شما را به صورت فیزیکی هم در روی کره زمین مشخص کرد. برای دانستن IP یک سایت کافی است که از داخل Command Prompt، دستور Ping را اجرا کنید. به سادگی تایپ کنید Ping yahoo.com یا Ping hamsafar.com تا IP را ببینید. پس حالا دیدید که در واقع منظور از Target شماره آن کامپیوتری است که قصد دارید به آن متصل شوید.
    (مفهوم Port و کمی از پروتکل Telnet:)
    سوال : اصطلاح port که در قالب Telnet target port مطرح کردیم چیست و چرا ما آنرا برابر 25 گرفتیم؟ اگر جای آن را خالی بگذاریم چه می شود؟
    ترجمه کلمه port به فارسی "بندر" می شود. کامپیوتر مقصد را به صورت جزیره ای تصور کنید که چندین بندر دارد و هرکدام تخصص خاص خود را دارند. یکی برای نفتکشهاست یکی برای صادرات سنگ معدن و... . Port روی کامپیوتر هم در حقیقت همچین مفهومی داره. Port کامپیوتر جایی است که اطلاعات می توانند از آن خارج یا به آن وارد شوند. کیبورد، پرینتر، نمایشگر و مودم از پورتهایی هستند که به راحتی از آنها درک فیزیکی دارید اما پورتهای مجازی توسط نرم افزار ایجاد می شوند. وقتی پورت مودم شما به اینترنت متصل می شود، کامپیوتر شما می تواند هر کدام از پورتها را که تعدادشان بیش از 65000 عدد است ببندد یا باز بگذارد و نیز می تواند به هر کدام از این پورتهای یک کامپیوتر دیگر متصل شود (البته در صورتی که آن کامپیوتر بر روی این پورت چیزی در حال اجرا داشته باشد و نیز دیوارآتش (firewall) آن را نبسته باشد. (در ویندوز XP هنگامی که اینترنت خود را تنظیم می کنید این امکان را به شما می دهد که با استفاده از دیوار آتش جلوی نفوذ دیگران به شما را بگیرد که به طور پیش فرض خودش آنرا فعال می کند). پورتهای خاص کاربردهای خاص دارند. پورت 25 معمولا برای SMTP (مخفف Simple mail transfer protocol ) است و ما برای ارسال ایمیل از آن استفاده کردیم. اگر قصد دریافت ایمیلهایمان را داشتیم به چورت 110 سر می زدیم، برای مشاهده صفحات وب به سراغ پورت 80 می رویم و... (درست حدس زدید! Outlook هم به طور پیش فرض برای ارسال ایمیل از پورت 25 و برای دریافت آن از پورت 110 استفاده می کند و اینترنت اکسپلورر هم به پورت 80 شماره IP آدرس سایتی که می نویسید سر می زند.) و در پایان اگر پورت را ننویسید، پورت برابر 23 فرض می شود که پورت Telnet است. به پاسخ سوال اول دوباره سر بزنید. وقتی روی لینکی که داده ام کلیک می کنید در حقیقت به پورت 23 آن میزبان متصل می شوید. امروزه بسیاری از سایتها بخصوص سایتهایی که از میزبانی ویندوزی استفاده می کنند سرویس Telnet ندارند و امکان اتصال به پورت 23 وجود ندارد اما من باز هم توصیه می کنم که برای تجربه Shell Account هم که شده Telnet واقعی را تجربه کنید. این Telnet در حقیقت معمولا یک BBS هم هست اما امکانات بسیار زیادی هم برای یک هکر دارد. برای آشنایی اولیه صرف اینکه کمی انگلیسی بفهمید و هرموقع گیر کردید تایپ کنید Help و Enter کنید باید کافی باشد.


    سوال :آدرس مورد استفاده در Telnet برای سایتهای مختلف را چگونه پیدا کنیم؟
    پاسخ:اگرچه بسیاری از سایتها از همان mail.domain-name.com استفاده می کنند، این امر همه گیر نیست. در ویندوز و با استفاده از cmd.exe خودمان به راحتی می توانیم این آدرس را برای 99% دومینها تعیین کنیم.
    پس از اجرای cmd، دستور nslookup را با تایپ کردن این کلمه و فشردن Enter اجرا کنید. از آنجایی که ما قصد گرفتن اطلاعات در مورد سامانه دریافت ایمیل آن سایت را داریم، از کد mx که مخفف mail exchanger است استفاده می کنیم. به طور کلی اطلاعات یک domain شامل چند قسمت است که برای مورد ما فقط این اطلاعات مورد نیاز است. پس تایپ کنید set q=mx و Enter را فشار دهید. حال کافی است نام domain را تایپ و Enter کنید.
    در برخی موارد مانند مثال زیر فقط یک جواب می گیرید:
    > irib.com
    Server: UnKnown
    Address: 213.165.123.1

    irib.com MX preference = 60, mail exchanger = mail.irib.com
    mail.irib.com internet address = 62.220.119.60
    و یا مثال زیر:

    irna.com MX preference = 10, mail exchanger = irna.com
    irna.com nameserver = ns1.gpg.com
    irna.com nameserver = ns1.irna.net
    irna.com nameserver = ns1.simorgh.com
    irna.com nameserver = ns2.irna.net
    irna.com internet address = 209.1.163.101
    ns1.irna.net internet address = 217.25.48.18
    ns1.irna.net internet address = 194.126.61.8
    ns2.irna.net internet address = 194.126.61.7
    ns2.irna.net internet address = 217.25.48.17

    که نشان می دهد برای آدرس irib.com باید از mail.irdir.com استفاده کرد و برای آدرس irna.com باید از irna.com استفاده کرد. به قسمت قرمز رنگ دقت کنید. همیشه پاسخ مورد نظر ما بعد از عبارت mail exchanger قرار می گیرد. گاهی تعداد جوابها بیشتر است:
    hamsafar.com MX preference = 10, mail exchanger = mail.hamsafar.com
    hamsafar.com MX preference = 15, mail exchanger = hamsafar.com
    mail.hamsafar.com internet address = 38.118.143.98
    hamsafar.com internet address = 38.118.143.98
    و یا مثال زیر:

    hotmail.com MX preference = 5, mail exchanger = mx4.hotmail.com
    hotmail.com MX preference = 5, mail exchanger = mx1.hotmail.com
    hotmail.com MX preference = 5, mail exchanger = mx2.hotmail.com
    hotmail.com MX preference = 5, mail exchanger = mx3.hotmail.com
    hotmail.com nameserver = ns1.hotmail.com
    hotmail.com nameserver = ns2.hotmail.com
    hotmail.com nameserver = ns3.hotmail.com
    hotmail.com nameserver = ns4.hotmail.com
    mx4.hotmail.com internet address = 65.54.254.151
    mx4.hotmail.com internet address = 65.54.253.230
    mx1.hotmail.com internet address = 65.54.254.129
    mx1.hotmail.com internet address = 65.54.252.99
    mx1.hotmail.com internet address = 65.54.166.99
    mx2.hotmail.com internet address = 65.54.254.145
    mx2.hotmail.com internet address = 65.54.252.230
    mx2.hotmail.com internet address = 65.54.166.230
    mx3.hotmail.com internet address = 65.54.254.140
    mx3.hotmail.com internet address = 65.54.253.99
    ns1.hotmail.com internet address = 216.200.206.140
    ns2.hotmail.com internet address = 216.200.206.139
    ns3.hotmail.com internet address = 209.185.130.68
    ns4.hotmail.com internet address = 64.4.29.24
    و یا مثال زیر:
    cnn.com MX preference = 10, mail exchanger = atlmail4.turner.com
    cnn.com MX preference = 20, mail exchanger = atlmail2.turner.com
    cnn.com MX preference = 30, mail exchanger = nymail1.turner.com
    cnn.com MX preference = 10, mail exchanger = atlmail1.turner.com
    cnn.com nameserver = twdns-04.ns.aol.com
    cnn.com nameserver = twdns-01.ns.aol.com
    cnn.com nameserver = twdns-02.ns.aol.com
    cnn.com nameserver = twdns-03.ns.aol.com
    atlmail1.turner.com internet address = 64.236.240.146
    atlmail4.turner.com internet address = 64.236.221.5
    atlmail2.turner.com internet address = 64.236.240.147
    nymail1.turner.com internet address = 64.236.180.95
    اگر کمی دقت کنید، قسمت MX preference همواره دارای یک عدد است. اگر جوابهای متفاوتی پیدا شد، جوابی که عدد MX preference آن کمتر باشد به طور معمول انتخاب مناسبتری است و باید اولین جوابی باشد که امتحان می کنید.
    با این روش شما می توانید بدون استفاده از SMTP خاصی ایمیلهای خود را ارسال کنید یا برنامه ای بنویسید که ایمیل ارسال کند.
    سوالی که در اینجا پیش می آید این است که چه کارهایی در این زمینه مجاز و چه کارهایی غیرقانونی است. فرستادن ایمیل به هزاران نفر طوری که به هر کدام فقط یک ایمیل برسد و آنها راهی برای خروج از لیست شما داشته باشند غیرقانونی نیست اما ممکن است ISP یا Host شما را عصبانی کند، بنابراین بهتر است از آنها سوال کنید یا حداقل مطمئن باشید که در قراردادی که با آنها امضا کرده اید ممنوعیت این مورد ذکر نشده باشد. البته اگر این ایمیل طوری فرستاده شود که فرستنده آن صحیح نباشد و به نظر برسد که از طرف کس دیگری آمده است قابل پیگرد قانونی است و افراد زیادی در دنیا به این دلیل محاکمه شده اند. فرستادن چندین ایمیل به یک فرد طوری که سبب مزاحمت وی یا از دست رفتن برخی از اطلاعات وی شود جرو است و از طریق مراجع ذیصلاح قابل پیگرد قانونی می باشد. فرستادن ایمیل طوری که به نظر برسد از آدرسی دیگر آمده است، اگر آن آدرس دیگر متعلق به شما نباشد علاوه بر غیر اخلاقی بودن عمل، انشاءالله قابل پیگیری قانونی می باشد.
    از توضیح نصب و کار با SMTP روی ویندوز شخصی منصرف شدیم، اما همین قدر بدانید که از control panel-> add/remove programs بایأ به قسمت add/remove windows components بروید و از آنجا IIS و Message queuing را نصب کنید و سپس در صورت نیاز آنها را تنظیم کنید. به این شکل شما قادر به فرستادن ایمیل با telnet کردن به آدرس localhost یا آدرس IP 127.0.0.1 به هر آدرسی خواهید بود.
    امیدوارم بعد از خواندن این صفحات به این نتیجه رسیده باشید که هرکسی به راحتی می تواند هر ایمیلی را از طرف کس دیگری برای شما ارسال کند و در مورد ایمیلهای مشکوک باید احتیاط کنید. البته مشکلات ایمیل به اینجا ختم نمی شود... ایمیل را به طور معمول به کارت پستال بدون پاکت تشبیه می کنند به این مفهوم که در مسیر رایانه شما به رایانه گیرنده نامه در تمام مسیرهای میانی و توسط پستچیها قابل خواندن است! اگرچه متاسفانه در ایران به دلیل اهمیت ندادن به امنیت اطلاعات، تمامی مکالمات تلفنی (بخصوص تلفن همراه)، فکس و مانند آنها هم همین حکم را دارند و در مقایسه وضع ایمیل کمی بهتر است (بعد بگید چرا تجارت الکترونیکی نداریم... یا بگید چرا بانکها خودشون برا خودشون شبکه راه می اندازند یا...)!


    سوال :جگونه می شود به یک پورت باز telnet کرد؟

    پاسخ:برای اینکه عملکرد یک پورت برای شما روشن شود، باید به آن پورت Telnet کنید.البته معمولا تعدادی از پورتهایی را که ممکن است اطلاعاتی مهم را در اختیار هکرها قرار دهند مثل پورت ۷۹ یا ۸۰ معمولا بسته است و ارتباط با آنها شاید برقرار نشود. برای telnet کردن در command prompt دستور زیر را تایپ کنید:
    telnet hostname portnum
    در این دستور بهجای hostname شماره ip و یا نام سایت را وارد میکنید و بهجای portnum شماره پورت توجه کنید که فقط در صورتی میتوانید با یک پورت تلنت کنید که ان پورت open باشد .
    مثلا برای تلنت کردن به پورت ۱۳ که ساعت و تاریخ را بهدست میدهد در کامپیوتری با IP :
    ۱۹۲.۱۶۸.۱۰۰.۳۵ مینویسید:
    telnet 192.168.100.35 13
    یا اگر ip سایت مورد نظر رو بلد نبودید (بعد روش بدست اوردن ip رو هم میگم) میتوانید از این راه استفاده کنید:
    telnet yahoo.com 13

    آموزش اینترنت نظرات دیگران ( )

  • آموزش شبکه نویسنده: مرتضی 11
    شنبه 85/2/2 ساعت 8:0 صبح
    منبع : http://raminsoft.com


    شبکه‌ چیست‌؟

    شبکه‌ مجموعه‌ای‌ از سرویس‌ دهنده‌ها و سرویس‌ گیرنده‌های‌ متعددی‌ می‌باشد که‌به‌ یکدیگر متصل‌ هستند.

    در این‌ بین‌ سرویس‌ دهنده‌ها (server) نقش‌ سرویس‌ دهنده‌ و خدمات‌ دهی‌ وسرویس‌ گیرنده‌ها (Client) نقش‌ سرویس‌ گیرنده‌ یا همان‌ مشتری‌ را بازی‌ می‌کنند.

    انواع‌ شبکه‌:

    شبکه‌ها را می‌توان‌ به‌ دو دسته‌ی‌ «شبکه‌های‌ محلی‌» LAN و شبکه‌های‌ بزرگ‌تر از آن‌(WAN) تقسیم‌ کرد.

    شبکه‌های‌ محلی‌: Local Area Network

    این‌ نوع‌ شبکه‌ها به‌ شبکه‌های(‌ (LAN) معروف‌ هستند. شبکه های محلی معمولا میزبان 2 تا 20کامپیوتر و در غالب Work Group میباشند. سرعت این نوع شبکه بسیار زیاد است (معمولا 100MB Per Sec) و می توان حجم داده های بالا را در مدت بسیار کم انتقال داد.

    شبکه‌های‌ گسترده‌: Wide Area Network


    این نوع شبکه ها به شبکه های WAN معروف هستند. این شبکه ها بزرگتر از شبکه های LAN و اغلب برای امور عمومی از آن استفاده می شود.
    ازجمله این شبکه ها میتوان شبکه های VAN و یا شبکه های بزرگتر مانند Internet و.. را نام برد.
    سرعت انتقال داده ها در این نوع شبکه ها نسبت به LAN (در ایران) بسیار ناچیز میباشد. این سرعت به خاطر استفاده از خطوط 56K است. البته می توان با استفاده از خطوط DSL یا ISDN و یا بی سیم Wire Less سرعت این ارتباط را به اندازه 128K ,256 k , 512 kیا بالاتر افزایش داد.

    Internet Protocol: IP

    IP یک‌ عدد 32 بیتی‌ (bit) است‌ که‌ پس‌ از اتصال‌ به‌ شبکه‌(... , Internet , LAN) به‌ ما متعلق‌ می‌گیرد.
    شکل کلی IP را می توان به صورت
    http://www.xxx.yyy.zzz در نظر گرفت که با هر بار اتصال به اینترنت به صورت Dial Up این عدد تغییر می کند.
    به عنوان مثال در حال حاضر IP ما 213.155.55.104 است اما در اتصال بعدی ممکن است این عدد به 213.155.55.20 تغییر کند.

    IP چه کاربردی دارد؟

    IP به عنوان یک شناسنامه در شبکه است و کاربردهای بسیاری دارد .برای توصیف کامل IP نیاز به شرح TCP/IP است که بعدا به آن اشاره خواهیم کرد.

    همان طور که در جامعه شناسنامه وسیله ای برای احراز هویت ماست و بدون آن جزو آن جامعه محسوب نمی شویم ، IP نیز وسیله ای برای شناسایی ما در شبکه است و امکان اتصال به شبکه بدون آن وجود ندارد.

    به طور مثال هنگامی که در شبکه مشغول چت (Chat) هستیم ، کامپیوتر شما دارای یک IP می باشد. و جملاتی را که شما تایپ می کنید به وسیله مسیر یابها (Router ) مسیر یابی (Routing) شده و به کامپیوتر شخص مقابل میرسند و متنی را هم که شخص مقابل تایپ میکند روی IP شما فرستاده می شود.

    خط فرمان در ویندوز چیست؟

    خط فرمان یا همان "Command Prompt" در ویندوز نوعی شبیه ساز سیستم عامل Dos در ویندوز است که فایلهای اجرایی "exe,com" در آن اجرا می شود.
    خط فرمان ویندوز دستورات بسیار زیاد و کاربردی دارد که به مرور زمان انها را خواهیم آموخت.
    دسترسی به خط فرمان در ویندوز:
    دسترسی به خط فرمان به دو روش میسر است.
    روش اول : روی Start Menu کلیک کرده و گزینه Run را انتخاب می کنیم . سپس در پنجره ظاهر شده اگر ویندوز شما 98/ME باشد عبارت "Command" و اگر 2000/2003/XP باشد عبارت "CMD" را تایپ می کنیم هم اکنون محیط Command Prompt در جلوی شما قرار دارد!
    روش دوم : با طی کردن مسیر Start> Programs>Accessories و کلیک کردن برروی Command Prompt این محیط برای شما باز میشود.

    ادامه مبحث IP :

    چگونه IPخود را بدست آوریم :
    برای بدست آوردن IP خود در سیستم عامل ویندوز کافی است همان طور که در بالا توضیح داده شد به محیط Command Prompt رفته و عبارت " IPCONFIG " را تایپ کنیم.
    به طور مثال پس از اجرای دستور به نتایج زیر می رسید :

    Windows IP Configuration

    0 Ethernet adapter :

    IP Address. . . . . . . . . : 213.155.55.232
    Subnet Mask . . . . . . . . : 255.255.255.0
    Default Gateway . . . . . . : 213.155.55.232

    فعلا تنها به سطر IP Address که با رنگ قرمز مشخص شده است توجه کنید (Default Gateway و Subnet Mask) بعدا برسی خواهد شد. ملاحظه میکنید که IP ما213.155.55.232 است.


    آدرسهای IP به چند دسته تقسیم می شوند؟

    آدرسهای IP به پنج کلاس A,B,C,D,E تقسیم می شوند. از بین این کلاسها تنها کلاسهای A,B,C کاربرد دارند که به شرح آنها می پردازیم .


    کلاس A :

    تمام IP هایی که www آنها (در درس قبل شکل کلی IP را به صورت
    http://www.xxx.yyy.zzz معرفی کردیم) بین 1 تا 126 است ، جزو کلاس A محسوب می شوند.
    به عنوان مثال : 112.10.57.13 یک IP کلاس A است. این کلاس ویژه پایگاهای بزرگ اینترنتی است.

    کلاس B :

    تمام IP هایی که WWW آنها بین 128 تا 191 می باشد را شامل می شود. مانند IP ی 172.155.55.73 که جزو کلاس B است.
    کلاس C :

    این کلاس تمام IP هایی که WWW آنها بین 192 تا 223 است را شامل می شود: مانند 213.133.52.138 که جزو کلاس C محصوب می شود.
    تحلیل IP :
    همان طور که گفته شد IP یک عدد 32 بیتی است. هم اکنون این گفته را کاملتر شرح داده و مطلب را بازتر می کنیم/

    درک این قسمت از مطلب نیازمند دانستن مفاهیم Bit و Byte است . این در حقیقت واحدهای اندازه گیری حافظه کامپیوتر هستند که در پایین آنها را شرح می دهیم :
    BIT :به کوچکترین واحد اندازه گیری حافظه کامپیوتری می گویند.
    Byte : به مجموع 8 بیت ، یک بایت می گویند.
    بنابر این نتیجه می گیریم 32 بیت همان 4 بایت در مبنای اعشاری (مبنای 10 ) است و برای این که کامپیوتر اعداد را در مبنای 2 در نظر می گیرد آن را به صورت Binary (مبنای 2 ) می نویسیم.
    برای اینکه این مفاهیم را بهتر متوجه شوید آنها را در جدول برسی می کنیم.

    IP از چند قسمت تشکیل شده است؟
    IP از دو قسمت Net ID و Host ID تشکیل شده است و مقادیر بیت ها در این دو قسمت در کلاسهای مختلف IP متفاوت است. Net ID در واقع شناسه شبکه و Host ID شناسه میزبان در IP است.


    برسی Net ID در کلاساهی مختلف:
    Net ID در کلاس A به صورت
    http://www.0.0.0 یعنی تنها www را شامل می شود.

    در کلاس B به صورت :
    http://www.xxx.0.0 است یعنی http://www.xxx در واقع Net Id می باشد.
    و در کلاس C به صورت :
    http://www.xxx.yyy.0 است یعنی NetID .. این رودیگه باید فهمیده باشید چیه ;)

    کلاس A :

    در کلاس A :
    Net ID هشت بیت است و Host ID آن 24 بیت که مجموعا 32 بیت می شود.
    این کلاس می تواند 16.777.14 میزبان (Host) داشته باشد یعنی 16.777.14 IP که زیر مجموعه آن قرار می گیرند. به عنوان مثال
    http://www.44.4.13 که 44.4.13 یکی از میزبان ها (Host) می باشد.

    کلاس B :
    در کلاس B :
    NetID از هشت بیت به شانزده بیت افزایش می یابد و فضا را برای host ID کمتر می کند، به همین دلیل IP های زیر مجموعه آن به 56.534 کاهش می یابد. به عنوان مثال IP :
    http://www.xxx.55.137 که 55.137 یکی از میزبانهاست .

    کلاس C :

    NetID باز هم بزرگتر شده و از 16 بیت در کلاس B به بیست و چهار افزایش می یابد و Host ID به کوچکترین مقدار خود یعنی هشت بیت می رسد. این کلاس تنها 242 IP را پشتیبانی می کند. به عنوان مثال
    http://www.xxx.yyy.93 که در آن 93 یکی از میزبانهاست.

    نکات مهم درس :
    1- سعی کنید بیشتر در محیط Command Prompt کار کنید تا به آن عادت کرده و دست خود را در اجرای دستورات سریع تر کنید. سرعت در اجرای دستورات هنگام Hack کردن بخصوص Client بسیار مهم است.

    2- با کمی دقت حتما متوجه می شوید که IP ای که www آن 127 باشد در هیچ یک از کلاسهای مطرح شده وجود ندارد. در حقیقت IP ی 127.0.0.1 از قبل برای کامپیوتر خودمان رزرو شده و به آن
    Local Host می گویند.
    3- هنگامی که به صورت Dial Up به اینترنت متصل می شوید معمولا IP کلاس C به شما تعلق می گیرد.

    4- توصیه و پیشنهاد برای استفاده از Command Line ویندوز 2000 یا XP است.

    آموزش اینترنت نظرات دیگران ( )

  • آشنایی با Firewall (بخش دوم) نویسنده: مرتضی 11
    جمعه 85/2/1 ساعت 8:0 صبح
    منبع : http://www.meta-guard.com


    پیاده سازی دیواره های آتش

    هر کاربر با تجربه اینترنت می داند که یک دیواره آتش چیست و چه کاربردی دارد. برای دانستن تعریف دقیق آن می توانید به مقاله دیواره آتش چیست مراجعه کنید. در این مقاله دسته بندی دقیقی از روش های تولید دیواره آتش ارائه نخواهد شد، بلکه تنها به مرور برخی از مهم ترین این روش ها پرداخته می شود. کلیه این روش ها مربوط به پیاده سازی دیواره آتش تحت نسخه های مختلف سیستم عامل ویندوز می باشد. از صحبت در مورد مزایا و معایب این رویکردها در این مقاله خودداری می شود. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید به مقاله روش های مختلف پیاده سازی دیواره آتش، مزایا و معایب رجوع کنید.


    تکنولوژیهای فیلترینگ ترافیک شبکه در ویندوز

    با وجود این که ویندوز 9X/ME و ویندوز XP/NT واسطهای سوکت مشابه دارند و معماری NDIS نیز درایورهای باینری miniport سازگار برای واسطهای شبکه را پشتیبانی می کند، زیر سیستمهای داخلی شبکه آنها تفاوتهایی با هم دارند. در واقع، زیرسیستمهای شبکه ویندوز NT/2000/XP خیلی پیچیده تر از ویندوز 9X/ME است، ولی هر دو قابل تقسیم به بخش های زیر می باشند:

    NDIS- : در سال 1989 Microsoft و 3com با هم (Network Driver Interface Specification) NDIS را گسترش دادند که به درایورهای شبکه اجازه می دهد از سرویسهای واسط شبکه برای مخفی کردن جزئیات عملکرد خودشان استفاده کنند. درایور شبکه با مشخصات ذکر شده NDIS-miniport نامیده می شود. NDIS-miniport با نسخه های مختلف ویندوز سازگار است.

    -درایورهای شبکه: توصیف جزئیات این درایور خارج از حوصله این مقاله می باشد. به طور خلاصه یک درایور شبکه (به طور مثال TCP/IP ) در لایه پایین از توابع کتابخانه ایNDIS برای دستیابی به شبکه استفاده می کند و ممکن است (TDI (Transport Data Information را در لایه بالایی ارائه دهد. واسط TDI ارائه شده می تواند توسط Clientهای متنوعی نظیر بخشی از پیاده سازی سوکت afd.sys (در ویندوزهای NT/2000/XP) استفاده شود.

    -DLL های سطح کار بر که واسط سوکت ویندوز را تشکیل می دهند و عبارتند از : WS2_32.DLL ،msafd.dll ، wshtcpip.dll

    در زیر به بررسی سریع روش های ممکن فیلترینگ ترافیک شبکه پرداخته خواهد شد. برخی از این روش ها که در سطح کاربر کار می کنند دارای محدودیت های فراوانی هستند. به عنوان مثال نمی توانند از اتصال برنامه هایی که مستقیما از لایه TDI استفاده می کنند جلوگیری نمایند.



    فیلترینگ ترافیک در سطح کار بر

    1)Winsock layered service provider (lsp) این رویکرد در msdn به خوبی مستند سازی شده است و دارای یک مثال مناسب (SPI.CPP) می باشد. از مزایای این روش می توان به امکان تعیین فرآیند هایی که سوکت های ویندوز را فراخوانی می کنند اشاره کرد. این روش می تواند برای انجام اعمالی از قبیل کنترل کیفیت سرویس، رمز نگاری جریان دادها و ... استفاده شود. البته همان طور که گفته شدTCP/IP می تواند مستقیماً از طریق TDI فراخوانی شود، بنابراین این روش برای مراقبت در برابر ویروس ها و اسب های تروا و ... استفاده نمی شود. به علاوه این رویکرد روی مسیریاب قابل استفاده نیست، زیرا بسته های اطلاعاتی در سطح TCP/IP مسیریابی می شوند (یا حتی در سطح کارت شبکه)

    2) Windows 2000 Packet Filtering Interface

    ویندوز 2000 APIهایی را ارائه می کند که برنامه های کاربردی سطح کاربر با استفاده از آن ها می توانند مجموعه ای از فیلترها -که توسط TCP/IP برای فیلتر کردن بسته ها استفاده می شوند- را نصب کنند. البته قوانین فیلترینگ نسبتاً محدودند (بر مبنای عبور/انسداد برای آدرس های IP و اطلاعات port). هم چنین این رویکرد فقط در ویندوز 2000 و نسخه های بالاتر قابل استفاده است.

    3) جایگزینی Winsock DLL

    این رویکرد با توجه به داشتن مشکلات امنیتی متعدد قابل اعتماد نمی باشد و لذا از بحث در مورد آن خودداری می شود.

    4) قلاب کردن کلیه توابع ناامن

    استفاده از این رویکرد نسبتاً مشکل بوده و نیازمند احتیاط فراوان می باشد، زیرا ممکن است بر روی ثبات و امنیت سیستم تاثیر بگذارد.

    فیلترینگ ترافیک در سطح هسته ((kernel

    1) kernel-mode sockets filter

    این تکنولوژی برای ویندوزهای NT/2000 قابل استفاده است. این رویکرد با قرار گرفتن در مسیر تمامی فراخوانی ها از msafd.dll (پائین ترین لایه سطح کاربر در Winsock ) به ماژول afd.sys در سطح هسته (TDI-client، که در بالاترین سطح هسته قرار دارد و به عنوان بخشی از سوکتهای ویندوز شناخته می شود) و کنترل یا تغییر آن ها کار می کند. این روش، روش جالبی است ولی امکانات بیش تری نسبت به روش LSP ندارد. به علاوه، واسط AFD در نسخه های مختلف ویندوز متغیر بوده است که این مساله باعث افزایش تغییرات لازم برای استفاده از این رویکرد در این نسخه ها می شود.

    2) TDI-FILTER driver

    این تکنولوژی هم برای ویندوزهای 9X/ME و هم برای ویندوزهایNT/2000 به کار می رود. البته پیاده سازی آن در این دو تفاوت های فاحشی با هم دارد. برای ویندوز 98 مثالی در Vireo/Numega VtoolsD یافت می شود. هم چنین برای ویندوز NT/2000 مثالی در سایت
    http://www.sourceforge.net وجود دارد.

    این تکنولوژی، تکنولوژی معروفی است که در تعدادی از محصولات تجاری (مثل outpost) استفاده شده است. البته همانند سایر روش هایی که تاکنون بیان شد، این رویکرد فقط می تواند برای ساختن محصولات ردة دیوارة آتش شخصی استفاده شود و نمی تواند از پشتة TCP/IP شما در برابر حملات خرابکاران مراقبت کند.

    3) NDIS Intermediate Driver

    Microsoft این دسته از درایورها را دقیقا به منظور پیاده سازی دیواره های آتش فراهم کرده است . البته این درایورها برای ویندوز95 قابل پیاده سازی نیست و در مورد ویندوزهای 98/ME/NT نیز بهتر است از این کار صرفنظر شود. نصب این درایورها و هم چنین استفاده آنها برای کاربران خیلی راحت نیست.

    پشتیبانی از درایوهایIM در ویندوز 2000/XP بهبود یافته است، ولی مساله دیگری که در این مورد وجود دارد آن است که چنین درایورهایی باید دارای امضای دیجیتال ازMicrosof باشد، در غیر این صورت در هنگام نصب کاربر با پیغامی مبنی بر عدم داشتن امضای دیجیتال مواجه می شود. مثالی در این زمینه در DDK ویندوزهای 2000 به بعد وجود دارد.

    4) windows 2000 filter hook driver

    این روش در مستندات DDK توضیح داده شده است و فقط برای ویندوز 2000 و نسخه های بالاتر قابل استفاده است. مثالی در این زمینه در
    http://www.codeproject.com وجود دارد.



    5) NDIS HOOKING FILTER DRIVER

    این رویکرد بر مبنای قلاب کردن برخی توابع NDIS عمل می کند بدین ترتیب کلیه ترافیک ارسالی و دریافتی شبکه از مسیر توابع قلاب شده عبور خواهد کرد. لذا می توان محدودیت های مورد نظر را در این نقطه اعمال نمود.


    6) Miniport Hooking

    پایین ترین سطح برای پیاده سازی یک دیواره آتش، سطح miniport می باشد. البته نوشتن کد در این سطح، دشواری های فراوانی دارد و به همین دلیل توصیه نمی شود.

    آموزش هک نظرات دیگران ( )

    <      1   2   3   4   5   >>   >